IFC naar bestelling

De eerste versie van Elements werkt vanuit Autodesk Construction Cloud en maakt gebruik van een zogenaamde partner card. Een partner card is een door Autodesk aangeboden manier om extra functionaliteit toe te voegen aan Autodesk Construction Cloud.

Met de partner card kan een geautoriseerde gebruiker een IFC-bestand versturen naar de servers van Elements. Daarbij kiest de gebruiker tegen welke fabrikant of toeleverancier de data moet worden gecontroleerd en hoe het orderbestand eruit moet zien.

Na het versturen zijn er twee mogelijke resultaten:

1. De datacontrole is geslaagd: er wordt een orderbestand gegenereerd en opgeslagen in dezelfde folder op Autodesk Construction Cloud als het IFC-bestand.

2. Er is een fout gevonden in het IFC-bestand: er wordt een BCF-bestand gegenereerd waarin staat beschreven wat er mis is en bij welk(e) element(en).

Hoe werkt Elements voor fabrikanten en leveranciers?
Op dit moment worden fabrikanten en leveranciers gevraagd om hun data-eisen te formuleren. Deze eisen worden door de mensen van Elements verwerkt in het systeem als zogenaamde regels.

De regels worden vastgelegd in een open formaat genaamd JSON en voor het controleren van data wordt JSONata gebruikt. Fabrikanten of leveranciers hoeven echter niets van deze twee technologieën te weten om ermee te kunnen werken.

In de praktijk leveren de meeste fabrikanten nu een Excel-bestand aan met de benodigde parameters en toegestane waarden. Dit bestand wordt vervolgens door Elements verwerkt in het systeem.

In de huidige opzet verwerkt Elements de data-eisen voor fabrikanten en leveranciers. Maar voor wie meer interesse heeft in de achterliggende techniek, is het op termijn ook mogelijk om dit zelf te beheren.

Omdat de regels in een open formaat (JSON) staan en de controles met JSONata worden uitgevoerd, kan een fabrikant of leverancier die daar kennis van wil opdoen, uiteindelijk zelf:

• Regels aanmaken of aanpassen

• Parameters en toegestane waarden beheren

• Direct testen of hun eigen data voldoet

Op die manier kunnen fabrikanten kiezen: volledig ontzorgd door Elements, of zelfstandig regels beheren zodra ze daar klaar voor zijn.

Een IFC-bestand staat voor Industry Foundation Classes. Het is een open bestandsformaat speciaal ontwikkeld om BIM-modellen tussen verschillende softwarepakketten uit te wisselen.

• Een IFC bevat 3D-geometrie én data van alle objecten in een gebouwmodel (bijv. muren, deuren, leidingen, eigenschappen, materialen).

• Het werkt als een gemeenschappelijke taal tussen verschillende BIM-programma’s, zodat iedereen dezelfde informatie kan gebruiken zonder afhankelijk te zijn van één leverancier.

• IFC wordt beheerd door buildingSMART en is een internationale standaard (ISO 16739).

• Het doel is dat informatie tijdens het hele bouwproces – van ontwerp tot beheer – herbruikbaar en controleerbaar blijft.

Kort gezegd:
👉 IFC = modeldata (geometrie + eigenschappen)
👉 BCF = communicatie over die modeldata

Een BCF-bestand staat voor BIM Collaboration Format. Het is géén modelbestand (zoals IFC of RVT), maar een communicatiebestand dat je gebruikt om opmerkingen, issues of vragen over een BIM-model te delen.

• Een BCF bevat geen geometrie, maar wel verwijzingen naar posities in het model (viewpoints, camerastandpunten).

• Je kunt er issues, opmerkingen, screenshots en statusinformatie in kwijt (bijv. "deur mist brandwerendheidswaarde").

• Het idee is dat iedereen in de bouwketen (ontwerpers, aannemers, leveranciers) dezelfde manier heeft om modelafspraken en problemen te communiceren, los van het modelbestand zelf.

• BCF wordt ondersteund door vrijwel alle BIM-software (Revit, Solibri, Navisworks, BIMcollab, enz.) en maakt samenwerken makkelijker en transparanter.

Kort gezegd:
👉 IFC = modeldata
👉 BCF = communicatie over die modeldata